“The Two Wolves”

By Shrutika Gedam

Two wolves fight within my soul,
One brings darkness, one brings gold. The first is filled with envy and greed, Self-pity and lies, and all don't need.

But the other brings peace and love, Kindness and joy, and hope from above. Humility and empathy, compassion and truth, Generosity and faith, the
essence of youth.

Which wolf will win, I asked with care, The one you feed, the wise chief declare. For we have a choice,
in each moment we live,
Which wolf we nourish,
which one we forgive.

So let us feed the wolf of light,
And watch it grow with all its might.
For the world will reflect what we see,
The perspective we hold is the
reality we decree.

“ Cheers To Life ”

By Prajwal Jadhav

On a fine cold day of jan
I was sitting around a place
Came an old active man
And sat besides me with grace

Life is good, he murmured
Oh really, how’s that I said
I felt ashamed for that absurd
He smiled again and carried ahead

Be happy with life you got
Cause you only live once and die
Make your lines; connect the dot
Grow your wings and fly high

Past is like a cancer
Grows, if thought about it
Be a kid, searching for answer
For overthink makes another hit

Cheers young boy!
You are a young gun!
Enjoy life without annoy
As life’s for amazing fun

Suddenly he stopped with this
As his phone blinked
left me with amazing bliss
as he went away with a shining wink

“ Live ”

By Rahi Gaikwad

A person's mind is his oyster, 
Says the world in a flick. 
None admits most haze it sways. 
Mind is the master, mind is the slave, 
It is the racing horse you need to waive. 

Take it in confidence, make it your friend. 
And then your life will be
sorted my friend. 
It's all in the thought,
it doesn't need to brought. 

It's all within, all you need to do is look in. 
If the world is a dessert, 
make your mind your oasis. 
If the world is a ship in storm, 
Be your own anchor. 

What makes a difference is your visual. 
Be a panoramic individual. 
Take it in stride,
your struggle and your smile

Make it great my friend ,  
you get to live every day
only once in a lifetime. 


“ Paradox ”

By Shankar Jujgar

May be I was just a 5 years old,
When my eyes got destined for the first time, with my eyeglasses.

They used to remind me that
accepting changes
wasn't easy at all.
Question: Why always me? 

I was just 15,
When I shifted to hostel,
With unfamiliar faces,
And more unknown facades.

I never counted how much  I loved my Aai. I could miss her presence.

I never knew I loved my Papa so much,
That I could cry while talking to him on my nokia cell phone,

I have always been a person,
Allergic to emotions, feelings
and changes.

Because for me,
love is an abstract concept,
instilled within my soul,
sometimes, Everything seems dim,
And the lamentable clouds
overshadows me,
And I can't find myself.

Then I see those cheerful smiles of infants
playing in varandas,
the most perfect painting.

I feel the sorrows
obscured behind the van gogh's
every piece of art,
In the most incomplete way,
With each piece trying to
transmit something
straight to my heart,

I count stars, 
I click sunset pics,
Touch the dew floating on the leaves,
But I am not very bad at saying  good-bye.

But, oh, come on,
what if  these gloomy clouds are
in the mood of leaving,

When I look at my reflection in
the mirror and laugh.
The mirror tells me,
That I'm the most imperfectly perfect art,
That has been brought into this world.

Now here I am, just 19,
leaving those beautiful lanes of college,
and still an unresolved paradox.



“ पुरुष पण कधीतरी रडतोच”

By Tushar Pawar

पुरुषासाठीं रडणे म्हणजे कमजोरी ,
स्त्रियांसाठी दुःख कमी करण्याचे साधन।
दुःख आणि अडचणी किती असल्या ,
पुरुषांनी शोधून काढावे फक्त निवारण।।

जर कोणत्या पुरुषाच्या डोळ्यात अश्रू आले ,
जगासाठी तो असतो हास्यसमान।
आतापर्यंतची हि परंपराच बनली ,
रडणे हे पुरुषांसाठी एक प्रकारचा अपमान।।

काय झालं पुरुषाच्या डोळ्यात पण अश्रू आले ,
त्याने तो ते कमजोर होत नाही।
आनंद असो की दुःख असो ,
पुरुषाला डोळ्यात अश्रू आण्याचा का हक्क नाही?।।

पुरुषाच्या डोळ्यात अश्रू येतात ,
जेव्हा जवळची माणसं दुर जातात।
ती एका बापासाठी लेक असेल किंवा,
गरजेवेळी सोबत जिगरी मित्र नसेल।।

पण पुरुषाला एकट्यात रडावं लागतं,
बघितलं कोणी तर थट्टा होईल।
आम्हांला खांद्यावर डोकं ठेवायचंय,
मनभरून रडुन दुःख कमी करायचेय।।

डोळ्यातून अश्रू येतात स्त्री असो की पुरुष,
रडण्याचा हक्क सर्वाना समान।
डोळ्यातले अश्रू हारण्याचं प्रतीक नसून,
आरयोग्यासाठी असो की पुढे वाटचालीचं ते प्रमाण।

“ इंसाफ ”

By Pratiksha Dorge

आज़ाद इस देश में तुम्हे हर तरफ खौफ मिलेगा 
तुम्हें यहाँ पर भ्रष्टाचार और साथ ही साथ पाप मिलेगा 
तुम्हें यहाँ इंसान के रूप में डसने वाला साप मिलेगा 
सब कुछ मिल जाएगा पर शायद ही इंसाफ मिलेगा.....

“ Mirror’s Paradox”

By Prajwal Jadhav

As I reached one of the stops
rumbling clouds began to shed
spontaneity said, avoid the drops
and quickly took a cover ahead

I deeply sighed with implore
for there became a pool around
apparently, saw the silver floor
and a lost friend was again found

Elated me, gave it a smile
and a smile he returned!
a gentle tap made it rile
and in exasperation, he adjourned.

Mirror was back as water rested
it was being brutally true.
It gazed as my charm arrested
for I was being honest too!

He defenestrated all my looks
and made me a total bluff
I found my other side of crooks
along a charm held in cuff

Always knew mirrors never lied
yet, never saw truth this deep
stood a being I always denied
until water splashed in a bleep

“ REALIZATION ”

By Trupti Pandhare

I am here after a long fight with a friend
Which filled me with anger and resent
For a while I thought it has no end
Cuz the reason for the fight was India’s pace of development

I said, even after the persecution of
the colonial powers 
India is trying her best 
They seized our belongings and possessed things which were ours
After looting, they left nothing in
golden sparrow’s nest

After a while she replied me,
We are so drowned into our
colonial past and that
vengeance stuff
India- once a British colony;
This is only identity left with us

It’s already been 75 years as you know
The westerners still stereotype
India as weak and poor
Now its our time to unite and glow
And show them our strength
with a deep roar

Many died happily for the freedom,
she added firmly
It’s time to pay them tribute by
realizing their dream
Free, independent and developed India was all they wanted to see
This requires every Indian to
work as a team

For now, I have understood every great nation has to go through hardships
Germany, Japan and others even have sailed on same sea.
But today they are on greatest peaks
Now this realization needs to be converted into action and for the results
I can’t wait to see

“कण कण मैं श्री कृष्ण है”

By Pranay Ingle

बाल रूप मैं माखन बाट के खाने
वाला माखनचोर है वो
गोपियों के साथ रास रचाने वाला नंदकिशोर है वो
अपनी मुरली के धुन पे सबको नचाने
वाला हमारा कान्हा  है वो

राधे राधे केहकर पूरे दुनिया को प्रेम का असली अर्थ
जताने वाला कृष्ण है वो
प्रजा हि राजा है ऐसा अपने राज्य मैं कहनेवाला
द्वारकादिश है वो

उसणे हि तो हमे सिकाया है की करना
अपना कर्म  है इस
विश्व का सबसे बड़ा धर्म है
धर्म के लिए युद्ध करो कहने वाला वीर है वो

निर्मल भाव से करना ईश्वर की भक्ति हि
तो सबसे बड़ी मुक्ति है
बताया सारे विश्व को की विधवन्स से हि तो
नवनिर्माण होता है

महाभारत के महा युद्ध मैं निशस्त्र होकर
भी धर्म को जिताया है
बताया की नियति का हि तो खेल है
सारा बस तुझे अपना
कर्म करते रहना है हम सभी

“ WELL
PLAYED
ZINDAGI”

By Pratiksha Dorge

इन्सान खुदको खुदा समझने कि गलती ना कर,
खड़ा होजा आज ही मिटा के सारे डर

दोष देना बंद कर मुसीबतो को हर कोई पेलता है,
हम तो सिर्फ प्यादे है असली खेल तो
कोई और ही खेलता है

वो छुपा वजीर तुम्हारे पास भी आयेगा नई मुसीबतो को वो रोज लायेगा
अंदर की ताकत को आज ही बड़ा, क्युकी पैसा भी तब तुम्हें बचा नही पाएगा 

वो ना दिन देखेगा ना शाम, ना गलतियां देखेगा ना ही
तुम्हारा काम 
जिंदगी पास आकर तुम्हारे गले को जोर से नापेगी , वो तुम्हारे साथ भी ऐसा खेल खेलेगी ,
की तुम्हारी रूह तक भी कापेगी 

इस खेल मे एक मौका तुम्हें भी मिलेगा, 
डरना मत समय जरुर बदलेगा 
ज़िंदगी हार जीत का संगम है, इस बात को तु मान ले
कुछ गलत करने से पहले , जिंदगी की
कीमत तु जान ले

“Castles ”

By Akanksha Mogal

Castles  clutter one day into pieces ,
Just keep that thought stay,
why was it made?

Hey,It's the cheerful day a  lot in a plate,
Make that charm stay,
Hold on you're not a puppet,
Just keep the calm stay.

Castles clutter one day into pieces, 
Just keep that thought stay,
How much it take?

Okay, That's the soothing day lot's of promises in a way,
Keep  that ignite to stay,
Oh wait you're not a sun-ray,
Just keep that hope to stay.

Castles clutter one day into pieces,
Just keep that thought to stay,
where it all get?

All right! It's a delightful day lot's of excitement to clay,
Make that eager to stay,
Hang on you're not a radio play,
Just keep that Bingle to stay.
Castles clutter one day into pieces, 

“ ऐसी तस्वीर बना ”

By Anushka Taksande

सुरज ना भी हो साथ तेरे,
तो अपनी खुद की चमक को अपना हौसला बना..!
मेहनत इतनी कर कभी ताड़ना का
बारिश दस्तक दे या तूफान,
कभी तोड़ न पाए इतना मजबूत
अपना घोसला बना..!

धरती और आसमान के मिलनन तक ना बीखर पाए,
इतना मजबूतअपना फैसला बाना..!
मुद्दत के बंद सही, कामयाबी तेरे पैर चूमेगी जरूर,
बस अपने कदमो का सुकने न दे,

चल और बढ़ अपना रास्ता खुद बना..!
दलदल सी है ये दुनिया पर तुझे कभी रोक न पाएं,
तू हिम्मत को अपनी इतना बुलंद बना..!
गर्दिश में हो चाहे सितारे तेरे,

भले ही कोई साथ न हो, पर,
उम्मीद की तरकश में कभी बुझ हि ना पाए
अपने जमीर, जा ऐसा तीर बना..!
लडकर हारा भी तो उसे अंत मत समझना,

जिंदगी का दुसरा नाम ही कोशिश है,बात
को अपने जहन की जंजीर बना..!
कसौटी तरह की पार करके अपने जिंदगी की,
चुकाकर अपने पसीने से पैसेन से किमत,

कुछ ऐसी अपनी तकदीर बना..!
रहकर चुप हि सही, पर बदलकर उस
जहर से शोर को रंगो में,
तेरी खिदमत में शुरू जाए सर इस
जाहान का खुद की ऐसी तस्वीर बना..!

“स्वप्नांचा कॅन्व्हास”

By Shankar Jujgar

रंग आहेत
आणि आहेत चि तारलेल्या आठवणी
माझ्या अंतर्मनात
ज्या आपापसात तेरंग वाटुन घेतात
एक complex असा त्रागा आहे
स्वतः चेअस्ति व धुंडाळणार

जपलेल आहेलहानपण
जेकधीतरी उगाच ओशाळून
दडून बसतंएखाद्या कोपऱ्यात
कधीतरी एकदम मागनू मलाच "धप्पा" घालत

अधांर आहे थोडा थोडा
पण त्याचा मागमसु नष्ट करणारी प्रकाशाची ति रीप पण
जी उजळत जातेजि वनातल्या अनवट वाटा
एक कोण्यात लपवलेल्या सि ताराच्या तारांसारख्या

खोल्या असख्ंय आहेत
आहेत तसे कोपरे पण
खुंटीला टांगनू ठेवल्यासारखेकाही विचार आहेत
ते धवुयला टाकायचे, का इस्त्री करायचेका घडी करून ठेवायचे
हेच न ठरवता आल्यामुळे काळ असेच खुंटीवर लटकले आहेत

स्वप्नांचा कारखाना आहे
आहे सप्तता त्यांना पखं लावनू दरु भरारी दे

शब्दांची हौस आहे
आणि कौतकु आहेत्यांच्या दरवळणारया अजाण सगुधांच
अनेक धाग्यांनी विणलेली एक मऊ शांतता आहे
तिची सुते अडकून टाके उसवतील
असे खिळे आहेत
काही जनुया क्षणांचे
काही नवीन जाणिवांचे

एक अनाहत शोध आहे
पण त्या शोधाला अमकुच एक अशी दिशा नाही
एक रिकामटेकडी उत्सकुता आहे
प्रश्नांचा खच आहे एकीकडे

काही खुणा आहेत पुर्वी घेतलेल्या वळणांच्या
गाणी आहेत काही
सहज ओठांवर येणारी
त्यांना साथ आहे हृदयाच्या स्पदंनांची

असंख्य चित्रं आहेत
थैमान घालणारी

उमास दडपलेली
मनाच्या पापुद्र् याना कॅन्वस म्हणनू अलगद सोलत
भसाभसा रंगवणारी

उसतं आहेकसलीतरी
उन्हाळ्याच्या सटुीची असावी तशी
पावसाळे आहेत काही
आणि अश्या मेघमंदारांची वंशावळ
जे कधीच बरसले नाहित माझ्या वाळवंटावर

एक गोष्ट आहे अपुर्णशी
त्या क्षणांची
ज्यांना मी 'माझे' म्हणतो
वि णतो त्यांना एका समान धाग्यात

कदाचित नवी गोष्ट लिहित बसलो तर
दसूरी विसरुन जाईन.